κάποιοι που μας καθόρισαν τον τρόπο που σκεφτόμαστε σήμερα, που εσκαψαν την ψυχή μας, την χαράκωσαν με τις συμπεριφορές τους. Πληγωθήκαμε και γεμίσαμε τραύματα, όσοι ήταν δυνατοί κάπως επιβίωσαν έστω τραυματισμένοι και πληγωμένοι με κομματιασμένη την ψυχή τους και χαμένη τη ζωή τους. Πέταξαν τα χρόνια μας και τη ζωή μας στα σκουπίδια. Δεν υπολόγισαν ότι και εμείς είχαμε επιθυμίες και όνειρα. Ερωτευτήκαμε και μας πρόδοσαν, μας έβαλαν σε κρεατομηχανές με τα παράλογα απωθημένα όπου αυτοί απέτυχαν και εμείς έπρεπε να εκπληρώσουμε τις δικές τους αποτυχίες καί τα ανεκπλήρωτα όνειρα τους. Είναι κρίμα να μας χρησιμοποιούν σαν δικές τους προεκτάσεις και να αδιαφορούν για τα δικά μας όνειρα, τις δικές μας επιθυμίες και επιδιώξεις, την δική μας ζωή. Μας στέρησαν το δικαίωμα να ζήσουμε και μας ρούφηξαν μέχρι το μεδούλι την όποια μικρή ζωή μας απόμεινε. Και το έκαναν στο όνομα της αγάπης τους, της δήθεν ανιδιοτελούς αυτής αγάπης που κανείς δεν διανοήθηκε ποτέ να τολμήσει να εξετάσει την ειλικρίνεια της. 'Οχι δεν είχαν δικαίωμα να παρεμβαίνουν και να κάνουν το δικό τους "σωστό" έτσι όπως αυτοί το αντιλαμβάνονταν, μη λαμβάνοντας υπόψιν τη δική μας γνώμη και άποψη. Τσαλακωθήκαμε εντελώς και πάψαμε να υπάρχουμε ως αυθύπαρκτες προσωπικότητες ώς άτομα ελεύθερα. Γίναμε υποχείριά τους γιατί δεν μπορέσαμε να διακρίνουμε ότι είχαν ντυθεί με προβιά προβάτου αλλά ήταν λύκοι. Ηταν τοξικοί για εμάς μας γέμισαν με ενοχές με προσβολές της προσωπικότητάς μας με ψευδοστόχους και ψευτοδιλήμματα. Τώρα είναι αργά για εμάς, χάσαμε τη ζωή μας ακούγοντας τους στο όνομα μιας ψεύτικης αγάπης. Μάθαμε να σκεφτόμαστε σαν αυτούς λαθεμένα, να κριτηκάρουμε τους πάντες δίπλα μας, γιατί αυτοί μας έμαθαν έτσι να σκεφτόμαστε. Δηλητηρίασαν την ψυχή μας με το δικό τους γάλα που βυζάξαμε, έτσι ώστε να μας χειραγωγούν και να μας κάνουν μαριονέτες στα σχεδιά τους.
Μόνους μας άφησαν, έτσι και αλλιώς αυτό το μάθαμε καλά απο αυτούς γιατί αυτό ήθελαν να πετύχουν και το πέτυχαν, να εμπιστευόμαστε μόνο αυτούς και κανέναν άλλον. Ενα παράσιτο γίναμε που τρέφετε απο αυτούς και μόνο και δεν ξέρω τι θα απογίνουμε άν κάποια στιγμή αυτοί φύγουν απο την ζωή. Ετσι όπως γαλουχηθήκαμε να ζούμε μόνο για αυτούς, νοιώθουμε ότι δεν έχουμε άλλο στόχο ζωής παρά μόνο να προσφέρουμε σε αυτούς. Και φυσικά να τα δίνουμε όλα σε αυτούς, αυτό μάς έμαθαν τόσα χρόνια και μας προετοίμασαν για να γίνουμε οι δικοί τους υπηρέτες, γιαυτό μας έφεραν σε αυτό τον κόσμο για να τους υπηρετούμε και να τους προσφέρουμε τα πάντα. Τα τέρατα δεν είναι φανταστικά όντα μακρυά μας και στα παραμύθια, καμμιά φορά είναι πάρα πολύ κοντά μας και αργούμε αυτό να το καταλάβουμε.
Comments